Boutique Hotel Peperpot

Na een voorspoedige vlucht van zo'n 9 uur vanaf Amsterdam landen we op Paramaribo J.A. Pengel. Vanuit de lucht geen kuststrook met hagelwitte stranden en een azuurblauwe zee, maar modderig water en mangrovebos. Niet flaneren op de boulevard en in je ligstoel nippen van een cocktail dus, maar wat Su dan wel te bieden heeft zullen we de aankomende weken gaan ontdekken. Zodra je voet aan de grond zet word je meteen gedwongen mee te gaan in het ritme van de Surinamers: poco poco.... Na ons landt er nog een kist waardoor we met zo'n 600 passagiers geduldig in de rij moeten wachten tot de 3 beambten onze paperassen hebben gecontroleerd en we voorbij de douane zijn. Niemand die in de stress schiet van de lange rij, de werkdag gaat toch wel voorbij. Buiten worden we al opgewacht door Melvin, de hotelmanager van ons verblijf de komende tijd bij Boutique Hotel de Peperpot. Naar goed gebruik krijgen we ieder een halve liter Parbo bier, bananenchips en cassavechips en vertrekken we richting het hotel. Melvin neemt de touristische route en we wanen ons meteen in het echte Suriname. Men rijdt hier links en kris kras lopen er voetgangers langs de weg, rijden er brommertjes en komen we vrolijk gekleurde schoolbusjes tegen. We maken meteen kennis met de diverse bevolkingsgroepen van Suriname. In Bernharddorp, district Para, hebben zich voornamelijk bewoners van inheemse afkomst gevestigd, in Lelydorp, district Wanica zie je voornamelijk Javanen, gevolgd door Hindoestanen en Creolen. En op iedere hoek van de straat is wel een Chinese winkel te vinden. Hier in Su leeft een smeltkroes van culturen vreedzaam met en naast elkaar.